Studie: Vaccinatie biedt “geen zinvolle bescherming” tegen langdurige COVID

De bevindingen in een nieuwe studie weerleggen het algemene narratief dat COVID-19 vaccinaties langdurige COVID voorkomen. Uit het onderzoek bleek dat eerdere infecties het risico op langdurige COVID met 86% verminderen, maar dat de vaccinatiestatus voorafgaand aan de COVID-infectie irrelevant is voor het risico van een persoon om langdurige COVID te ontwikkelen, schrijft Marina Zhang.

“Het idee was dat zowel eerdere infecties als vaccinatie de kans op latere lange COVID vermindert, mocht je geïnfecteerd raken,” vertelde Dr. William Schaffner, hoogleraar preventieve geneeskunde en gezondheidsbeleid aan het Vanderbilt University Medical Center, aan The Epoch Times.

Deze onderzoekers hebben “koud water” gegoten over dat concept, vervolgde hij.

Onderzoekers van de Martin Luther Universiteit Halle-Wittenberg, een meer dan 500 jaar oude onderzoeksuniversiteit in Duitsland, ontdekten dat mensen met het hoogste risico op langdurige COVID- of post-COVID-aandoeningen, zoals de auteurs schreven, ongevaccineerde mensen waren die besmet waren met de Wuhan-variant, gevolgd door ongevaccineerde en gevaccineerde deelnemers die besmet waren met de alfa-variant.
Hoewel dit niet expliciet in het onderzoek werd besproken, toonden het diagram en de aanvullende tabellen van het onderzoek aan dat, met uitzondering van infectie met de Wuhan-variant, ongevaccineerde mensen een iets lager risico op langdurige COVID hadden dan hun gevaccineerde tegenhangers.

Bovendien hadden ongevaccineerde mensen die geïnfecteerd waren met de omicronvariant het laagste risico op lange COVID.

“Vaccinatie bood geen zinvolle bescherming tegen het ontwikkelen van PCC [post-COVID condition] in het geval van een infectie. Daarentegen was er … sterk bewijs dat een eerdere infectie het risico op PCC verminderde,” schreven de auteurs.

Gebaseerd op online vragenlijst

Bijna 49.000 mensen in de Duitse bevolking reageerden op het onderzoek. Deelnemers werden per post geworven. Vervolgens werd hen gevraagd om een online vragenlijst in te vullen die een lijst met symptomen bevatte.

Deelnemers gaven zelf aan of ze positief getest waren op COVID-19 en welke symptomen ze daarna ondervonden.

De auteurs van het onderzoek vroegen naar symptomen die aanwezig waren tussen de vier en twaalf weken na de infectie en naar symptomen die aanhielden na de twaalfde week. Symptomen die daarna niet aanhielden werden niet als long COVID beschouwd.

Afhankelijk van de datum van infectie, categoriseerden de auteurs de deelnemer als geïnfecteerd door de dominante variant op dat moment.

“We categoriseerden infecties vóór 1 januari 2021 als veroorzaakt door de Wildtype (Wuhan) variant, infecties tussen 1 januari 2021 en 30 juni 2021 als veroorzaakt door de Alpha variant, infecties tussen 1 juli 2021 en 20 december 2021 als veroorzaakt door de Delta variant, en infecties vanaf 21 december 2021 als veroorzaakt door de Omicron variant,” schreven de auteurs.

Van alle onderzochte mensen hadden ongeveer 17.000 minstens één COVID-19-infectie, waarbij ongeveer 2.800 lange-COVID-symptomen rapporteerden.

Geen van de deelnemers aan het onderzoek werd lichamelijk onderzocht en er werden ook geen laboratoriumtests op hun gezondheid uitgevoerd.

Artsen zijn verwikkeld in een debat over de bevindingen en de methodologie van het onderzoek.

Velen waren bezorgd dat de vragenlijst te subjectief was. Zoals veel grote bevolkingsonderzoeken zijn de bevindingen provocerend, “maar ze zijn vaak niet definitief. Je moet andere vervolgonderzoeken doen, waarvan vele veel kleiner maar veel preciezer zijn, en die veel van de onzekerheid wegnemen,” zei Dr. Schaffner.

Dr. Cody Meissner, een professor in de kindergeneeskunde aan de Dartmouth Geisel School of Medicine, voerde aan dat de deelnemers aan de studie “zo heterogeen” zijn en dat hij niet zeker weet wat hij uit de studie moet concluderen.

Zoals de auteurs van het onderzoek toegeven, kreeg geen van de deelnemers een werkelijke diagnose van lange COVID of werd er getest op comorbiditeiten. Het is mogelijk dat een van de patiënten aan een andere ziekte leed die misschien niets met COVID-19 te maken had.

Lange COVID is moeilijk te definiëren

Een ander groot probleem dat lang COVID-onderzoek parten speelt, is dat iedereen een andere definitie van lang COVID heeft.

“Er is een post-COVID symptomatologie … Maar ik denk niet dat we de biologische basis begrijpen; we kunnen het niet erg duidelijk definiëren. Dus het is vrij moeilijk om te zeggen dat het meer of minder vaak voorkwam na bepaalde varianten of vaccins,” zei Dr. Meissner.

Andrew Bostom is het ermee eens dat de aandoening lang-COVID slecht gedefinieerd is in de literatuur, dus het is moeilijk om te concluderen of de symptomen lang-COVID zijn of dat het iets heel anders is.

Afgezien van het verlies van reuk en smaak, kunnen alle andere symptomen die kenmerkend zijn voor de lang-COVID aandoening zich manifesteren door psychosomatische triggers, zei Dr. Bostom.

De bevindingen van het onderzoek “zien er interessant uit, vooral voor mensen zoals ik die teleurgesteld zijn over hoe er zo weinig aandacht werd besteed aan natuurlijke immuniteit,” vertelde Dr. Bostom, die veel ervaring heeft met het werken aan farmaceutische klinische onderzoeken, aan The Epoch Times. Maar het is moeilijk om te concluderen dat een eerdere infectie beschermend is tegen langdurige COVID “als je niet echt zeker weet wat de post-COVID condition is.”

Bevindingen studie bevestigen wat sommige artsen zien

Dr. Joseph Varon, hoofd van de afdeling Critical Care en COVID-19 van het United Memorial Medical Center, vertelde aan The Epoch Times dat hij de fouten in de methodologie kan negeren omdat de bevindingen van de studie bevestigen wat hij in zijn kliniek ziet.

De studie ging niet in op de vraag of vaccinaties mensen een risico op lange COVID geven. De grafiek toonde aan dat het gevaccineerde cohort een iets hoger risico op lange COVID had dan het ongevaccineerde cohort, als ze door dezelfde variant geïnfecteerd waren.

Dr. Varon interpreteerde dit als een aanwijzing dat vaccinaties mensen een groter risico op lange COVID kunnen geven, wat hij in zijn kliniek heeft gezien.

“Wat ik zie is dat hoe hoger het aantal boosters dat je hebt, hoe groter de kans … dat je het long-haul-syndroom krijgt,” zei hij, eraan toevoegend dat de meerderheid van zijn long-haul-patiënten degenen zijn die vier of meer doses van het vaccin namen in plaats van degenen die maximaal drie doses namen of ongevaccineerd waren.

Dr. Varon vond ook dat de bevindingen van het onderzoek over de meest voorkomende symptomen heel goed overeenkomen met wat hij in zijn kliniek ziet, met vermoeidheid en cognitieve stoornissen als de meest voorkomende symptomen onder zijn patiënten.

Psychiater Dr. Adonis Sfera van het Patton State Hospital was het ermee eens dat de symptomen in het onderzoek grotendeels representatief zijn voor wat hij in zijn kliniek ziet, hoewel de belangrijkste symptomen vermoeidheid en kortademigheid zijn.

Hij was het ook eens met het idee dat meer vaccinaties mensen het risico op long-haul-symptomen kunnen geven, omdat de vaccinaties de productie van meer spikeiwitten zouden opwekken, die orgaanschade en symptomen kunnen veroorzaken.

“De vaccins zorgen ervoor dat onze cellen het spike-antigeen tot expressie brengen. Dus hoe meer gevaccineerd u bent, hoe groter de kans is dat u het antigeen tot expressie brengt,” zei hij.

Vaccinverwondingen verbergen?

Verpleegkundige Scott Marsland, die samen met longarts Dr. Pierre Kory de Leading Edge Clinic deelt, een praktijk die al lange tijd actief is op het gebied van vaccinatie en vaccinverwondingen, toonde zich bezorgd dat de onderzoeksbevindingen vaccinverwondingen aan het oog kunnen onttrekken.

“[Het artikel] helpt het narratief in stand te houden dat … het geen verschil maakt of [iemand] het vaccin wel of niet heeft gekregen; het gaat er allemaal om of ze wel of niet geïnfecteerd zijn geraakt en welke variant ze hebben gekregen,” zei Marsland.

Lange COVID en vaccinletsel kunnen zeer vergelijkbare symptomen hebben, maar gedetailleerde patiëntendossiers zouden aantonen dat de symptomen na verschillende blootstellingen optraden.

Marsland was bezorgd dat het onderzoek de cumulatieve effecten die vaccins op patiënten kunnen hebben, afwijst, wat in tegenspraak is met wat hij in zijn kliniek ziet.

Sommige van zijn patiënten ontwikkelden milde symptomen na hun eerste of tweede prik, maar ze legden geen verband met de vaccins totdat “ze de booster of een tweede booster kregen” en hun symptomen ernstig werden, zei hij.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

VACCINBESCHADIGDEN DOSSIER

Vaccinzeloot Justin Bieber annuleert wereldtournee wegens fysieke en mentale problemen door gezichtsverlammingsangst

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: