Oekraïne: de VS beginnen het conflict en geven Europa de opdracht het aan te wakkeren

De VS hebben zich in Europa als echte brandstichters gedragen. Zoals elke brandstichter bestudeerden ze het terrein, identificeerden ze de belangrijkste punten die bevorderlijk waren voor de verspreiding en verbranding, ten slotte veroorzaakten ze de ontbranding en vandaag genieten ze, zoals een schilder, in het perspectief en de veiligheid die alleen afstand kan bieden, van hun vernietigende werk. Verzadigd van hun brandstichtende dorst, wenden ze zich af en laten de slachtoffers achter om het vuur aan te wakkeren dat ze zo berekenend hebben gecreëerd.

Het laatste goedkeuringsproces voor de 61 miljard dollar, met zijn moeilijkheden, vorderingen en tegenslagen, was al het resultaat van deze interne spanning. De angst om nog een spanningshaard uit te buiten in de Stille Oceaan die “China bevat”, evenals de noodzaak om zich tot Israël en zijn dienstdoende pyromaan Netanyahu te wenden, leidden tot een interne strijd die verantwoordelijk was voor een scherpe daling van de leveringen aan Kiev, schrijft Hugo Dionísio.

Tussen april 2022 en september 2023 stuurden de VS elk kwartaal minstens 7,8 miljard dollar aan “hulp”, met zelfs 14,7 miljard tussen juli en september 2022, en zowel in de periode oktober 2023 als maart 2024 heeft Kiev slechts 1,7 miljard dollar ontvangen. Gegevens van het Kiel Instituut, Ukraine Support Tracker.

Hoewel de bedragen in de tussentijd weer zijn gestegen, althans totdat we het zien, is de waarheid dat, in tegenstelling tot wat zo vaak in de mainstream media wordt beweerd, het de Europese Unie en haar lidstaten zijn die het grootste deel van de “hulp” verschuldigd zijn. Tot april 2024 hebben de Europese Unie en haar lidstaten 177,8 miljard euro toegezegd, terwijl de VS slechts 98,7 miljard euro bijdraagt.

Maar dit getal alleen al vertelt ons veel over wie echt opdraait voor de kosten van het aanwakkeren van de brand die zich verspreidt. Terwijl de VS en de EU-lidstaten op bilateraal niveau wapens en apparatuur sturen waarvoor betaald moet worden, sturen de EU-instellingen voornamelijk geld. Hetzij direct, hetzij in de vorm van leningen waarbij Oekraïne het geld ontvangt en de Europese Commissie de rente betaalt en garanties geeft voor toekomstige betalingen. De weg die de dingen afleggen vertelt ons wie deze betaling zal dragen.

Bovendien omvatten deze cijfers niet de uitgaven voor vluchtelingen, die alleen al tussen Duitsland en Polen meer dan 50 miljard euro bedragen aan subsidies, huisvesting en andere vormen van steun. Zelfs op het gebied van bewapening, hoewel de VS, als het gaat om bepaalde typen (houwitsers en MLRS) het grootste deel voor hun rekening nemen, als we naar tanks, luchtverdediging en infanterievoertuigen gaan, zijn het de Europeanen die het meest sturen, veel van deze systemen worden geleverd ondanks het gebrek aan bescherming van de eigen verdediging, wat, zoals we weten, niet gebeurt met de VS. Europa helpt Oekraïne te verdedigen, zonder dat het zichzelf hoeft te verdedigen. Dit is het niveau van betrokkenheid dat is bereikt.

Als deze gegevens alleen al laten zien wie de Oekraïense last op zijn schouders draagt, de talrijke verklaringen van regeringsfunctionarissen in Washington, die Europa (lees de Europese Unie) aansporen om meer verantwoordelijkheid te nemen in de Oekraïense kwestie, zijn er andere tekenen die erop wijzen dat de VS op het punt staan om een bevelvoerende houding aan te nemen, in te grijpen als dat nodig is en alleen als dat, strategisch gezien, gerechtvaardigd is.

De Heritage Foundation, een zeer belangrijke conservatieve Think Thank, verantwoordelijk voor 64% van de maatregelen die Trump tijdens zijn eerste jaar als president heeft toegepast, heeft al het Mandate for Leadership opgesteld, in dit geval voor 2025, waarin het een uitgebreide regeringsstrategie opsomt, te beginnen in 2025, onder Trump. Maar zoals we weten is er op het gebied van defensie en buitenlands beleid weinig verschil tussen Democraten en Republikeinen, of tussen Biden en Trump. Als Trump zegt dat hij de oorlog in Oekraïne zal beëindigen, laat Biden, tussen beloften van onvoorwaardelijke steun, in de praktijk en in daden, zonder er een einde aan te maken, de last over aan de Europeanen.

Het Mandate for Leadership 2025 wijst op de volgende premissen, met een impact op de oorlog die op Oekraïens grondgebied plaatsvindt:

• “Veruit het grootste gevaar voor de veiligheid, vrijheid en welvaart van de Amerikanen is China”, met Rusland als een reële, maar niet doorslaggevende bedreiging;
• “Prioriteit geven aan het opbouwen van een conventionele Amerikaanse troepenmacht om een Chinese invasie van Taiwan te verslaan voordat middelen worden toegewezen aan andere missies, zoals het gelijktijdig uitvechten van een ander conflict”;
• “Amerikaanse bondgenoten moeten veel meer verantwoordelijkheid nemen voor hun conventionele verdediging”;
• “Maak van lastenverdeling een centraal onderdeel van de Amerikaanse defensiestrategie, niet alleen door bondgenoten vooruit te helpen, maar door hen sterk aan te moedigen dit te doen.”

En nu de grand finale:

• Transformeer de NAVO zodat de Amerikaanse bondgenoten in staat zijn om de overgrote meerderheid van de conventionele strijdkrachten te mobiliseren die nodig zijn om Rusland af te schrikken, terwijl we in de eerste plaats op de Verenigde Staten vertrouwen voor onze nucleaire afschrikking, en selecteer andere capaciteiten terwijl we de Amerikaanse force posture in Europa verminderen.

Met Trump, absoluut, maar alles wijst erop dat zelfs met Biden, dit zeker de Amerikaanse militaire strategie voor de komende jaren zal zijn. De VS ziet zichzelf vooral bezig met de afschrikkingscomponent, voornamelijk ondersteund door de nucleaire triade. Het is ook een economische kwestie. Op afstand, als een opperbevelhebber, wil Washington de duurdere, kostbare en uitputtende uitputtingsslag toebedelen aan wat zij “bondgenoten” noemen, en de filet mignon voor zichzelf reserveren.

Nucleaire onderzeeërs, vliegdekschepen, bommenwerpers en andere strategische middelen, met een grotere waarde en een groter rendement voor het Amerikaanse BBP, maar ook met een grotere strategische betekenis, die van belang is om vijanden af te schrikken en bondgenoten in bedwang te houden. Al deze diensten vallen onder de verantwoordelijkheid van het imperiale hoofdkwartier. De geallieerden behouden de artillerie, middellange en korte afstandsmiddelen en alles wat te maken heeft met een tactische en operationele dimensie.

Maar denk niet dat de VS geen zeggenschap heeft in deze dimensies. Laten we nogmaals terugkeren naar het Mandate for Leadership:

• “Geef de VS en bondgenoten prioriteit onder de vereisten voor “binnenlandse eindproducten” en “binnenlandse componenten” van de Build Act America, Buy America”;
• Het produceren van componenten en eindproducten in eigen land en met bondgenoten stimuleert de ontwikkeling van fabrieken, zorgt voor meer Amerikaanse banen en bouwt veerkracht op in Amerika’s industriële defensiebasis.

Met andere woorden, als we hier de verdieping van “interoperabiliteit” aan toevoegen, evenals de “onshoring” van de productie, zien we dat de VS ook produceert om aan “bondgenoten” te verkopen, of “bondgenoten” onder licentie of in nauwe samenwerking en onder toezicht laat produceren (friendshoring). Uiteindelijk en als ze succesvol zijn, zullen de Europeanen niet langer hun eigen wapens hebben of zullen de wapens die ze hebben onder Noord-Amerikaanse licentie worden geproduceerd, omdat ze onderdelen bevatten waarvan het industrieel eigendom aan hen toebehoort.

Het is belangrijk om hier te zeggen dat wat velen over het hoofd zien als ze kritiek hebben op de moeilijkheden van interoperabiliteit en standaardisatie binnen de NAVO bewapening. Deze realiteit heeft door de jaren heen een verdedigingslinie gevormd van de Europese landen tegen de inbeslagname door de VS van de sectoren die de grootste toegevoegde waarde vertegenwoordigen van hun militaire industrie.

Wanneer deze laatste barrière is overwonnen, zal niets de volledige implementatie van de Amerikaanse strategie voor Europa nog in de weg staan. Europa koopt, zij verkopen, Europa produceert, zij autoriseren, Europa vecht, waar zij heersen. De “geallieerde” landen zullen worden omgevormd tot louter expeditietroepen die functioneren volgens de strategische ontwerpen van Washington.

Maar het zijn niet alleen deze winsten waaruit de Noord-Amerikaanse strategie voor Oekraïne is opgebouwd. Oekraïne diende als drijvende kracht voor groepen zoals de Centuria-groep, een neonazigroep die vandaag de dag meer dan 25.000 leden telt in de verschillende NAVO-landen in West-Europa. Dit soort groepen garandeert dat de VS, na het verlaten van het meest operationele terrein, het sterke russofobe karakter van de westerse strijdkrachten zal kunnen handhaven, waardoor de continuïteit van de wrijving met de Russische Federatie wordt gegarandeerd.

Aan de andere kant geven de VS, na het veiligstellen van de beste Oekraïense troeven en na de bron te hebben uitgeput, Europa een interne strijd, die niet alleen Rusland verzwakt of op zijn minst bezet houdt, maar ook voorkomt dat Europa toegang krijgt tot het cement dat economieën concurrerend maakt: goedkope energie en grondstoffen. Door verwarring te zaaien tussen de NAVO en de Europese Unie garanderen ze ook dat er een einde komt aan de dromen van het Europese leger en strategische autonomie. Ze garanderen dat alle beslissingen van defensief of offensief belang, die van belang zijn voor de Europese Unie, ook van belang zijn voor de NAVO en, bij uitbreiding, onder controle komen van de VS.

Tenslotte garandeert een Europese Unie die samenvalt met de NAVO en haar strategisch defensieplan overdraagt aan de VS, dat het gewenste Europese project, van Lissabon tot Vladivostok, dat een zelfvoorzienend Europa zou garanderen vanuit energie-, voedsel-, mineraal- en technologisch oogpunt, voor altijd uitgesteld blijft en in de greep komt van verdeeldheid zaaiende Atlantici.

Op deze manier zijn de VS vrij om zich te richten op het “bedwingen van China”. En voor degenen die traditioneel geloven dat Washington niet geïnteresseerd is in de Chinees-Russische unie, is het essentieel om deze premisse te waarderen in het licht van de huidige realiteit. Feit is dat de Chinees-Russische unie op dit moment voor de VS voordelen kan hebben, omdat ze de twee niet kunnen scheiden. Volgens het principe dat in een crisis een kans schuilt, weten de VS dat de beste manier om de afstand van Europa tot China te waarborgen ligt in de gehechtheid aan Rusland. Hoe nauwer en meer betrokken Europa is bij het Oekraïense conflict, hoe meer afwijzing het zal voelen ten opzichte van China. Met andere woorden, een Europa dat meer vijandig staat tegenover Rusland, wat in het belang is van de VS, zal ook een Europa zijn dat in toenemende mate met meer wantrouwen zal kijken naar China en zijn Unie tegenover zijn Russische vijand.

Op deze manier zullen de VS er zeker van zijn dat ze de last van het aanwakkeren van het Oekraïense conflict aan Europa kunnen overlaten, terwijl ze zich tegelijkertijd loskoppelen van China en de VS in staat stellen om een wereld in twee blokken op te bouwen, een nieuwe koude oorlog. We kunnen dus zeggen dat, in ieder geval tactisch en op de korte en middellange termijn, de Chinees-Russische unie van pas kan komen voor het Witte Huis.

En gezien dit soort dingen zal het voor iedereen heel eenvoudig zijn om een perspectief van Noord-Amerikaanse trots te hebben, wanneer ze van veraf naar hun werk kijken en daarin de fundamentele pijler zien voor het behoud van hun wereldwijde hegemonie. En nog meer als dit alles wordt betaald en goed betaald door de Europese Unie, de lidstaten en de Europese volkeren die, met meer of minder weerstand, nog steeds graag het vuur aanwakkeren waarin we allemaal zullen branden.

Laten we hopen dat de wolken die zijn voorzien met de overwinning van de CDU in Duitsland en de woorden van haar leider Friedrich Merz, toen hij zei dat “de tijd is gekomen om een einde te maken aan het conflict,” zich vertalen in een strategische ommekeer en in staat zijn om alle door Washington gewenste vernietiging in te dammen.

Anders zullen we onze eigen dood moeten aanzien. Dit is de last die de VS op heel Europa heeft gelegd. Het is aan de Europeanen om die last zo snel mogelijk weg te nemen.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Om een nucleaire oorlog te voorkomen, moet Poetin een beetje gekker worden

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: