Ja, geloof je liegende ogen

Vele jaren geleden vertelde een geliefde mentor me een verhaal – een parabel, zo je wilt – over een vrouw die op een middag thuiskwam en haar man in bed vond met een andere vrouw. Ze schreeuwde en vluchtte snikkend de kamer uit.

Een paar minuten later kwam haar man tevoorschijn, zijn hemd nog aan het dichtknopen, en vroeg haar wat er aan de hand was, schrijft Rob Jenkins.

“Ik zag je met die…die…vrouw!” sputterde ze.

“Welke vrouw?” antwoordde de echtgenoot, terwijl hij rustig zijn hemd instopte.

“Die vrouw met wie je in bed lag!”

“Waar heb je het over? Er was geen vrouw.”

Op dat moment vond ik het verhaal lichtelijk amusant. Ik begreep dat mijn mentor een diepere waarheid probeerde over te brengen, maar ik wist niet zeker wat die waarheid was. Ik was nog jong genoeg om te geloven dat niemand echt zo schaamteloos en transparant zou liegen als de waarheid duidelijk zichtbaar was.

Een decennium later zag ik de gelijkenis van mijn mentor zich afspelen op de nationale televisie, toen president Bill Clinton herhaaldelijk ontkende seks te hebben gehad met een stagiaire, Monica Lewinsky, in de Oval Office. (Oud grapje: Een paar weken na hun noodlottige relatie schreef Bill naar verluidt aan Monica dat hij haar miste. Het FBI misdaadlab bewees echter het tegendeel).

Tien jaar wijzer en dienovereenkomstig cynischer, grotendeels dankzij de voogdij van mijn mentor, begreep ik dat Clintons ontkenningen een bewuste strategie waren: Liegen en blijven liegen, zoals de bedriegende echtgenoot in het verhaal, in de hoop dat mensen zouden gaan twijfelen aan het bewijs van hun zintuigen. Ik wist toen alleen nog niet hoe die strategie heette, of zelfs dat het een naam had. Het zou nog minstens tien jaar duren voordat ik voor het eerst de term “gaslighting” hoorde.

Het is duidelijk dat gaslighting al heel lang bestaat. Herinner je je de oude zin van Groucho Marx nog? “Wie ga je geloven, mij of je liegende ogen?” Maar het lijkt erop dat het in de afgelopen jaren de standaardprocedure is geworden voor onze “elites”, evenals de heersende communicatietheorie onder Westerse regeringen en de instellingen die hen ondersteunen en van hen leven.

We hebben dit bijvoorbeeld gezien in de politiek van de afgelopen jaren. Wat je ook van Donald Trump vindt, het lijdt geen twijfel dat de Deep State en haar ondergeschikte bedrijfsmedia over hem hebben gelogen sinds hij zich voor het eerst kandidaat stelde voor het presidentschap in 2015.

Herinner je je de “Russische samenzwering?” “Fijne mensen?” “Bleekwater inspuiten?” Allemaal hoaxes. Allemaal losjes gebaseerd op uit de lucht gegrepen opmerkingen van Trump – die, toegegeven, geen filter heeft en dit dus deels aan zichzelf te wijten heeft – die vervolgens onherkenbaar werden verdraaid en volledig uit hun verband werden gerukt. Niet alleen zijn deze verzonnen “schandalen” aantoonbaar onwaar; ze zijn zelfs keer op keer onwaar gebleken uit overvloedig documentair en videobewijs. Trump heeft nooit samengespannen met Rusland. Hij heeft nooit gezegd dat nazi’s fijne mensen waren. Hij heeft nooit gezegd dat mensen zich met bleekwater moesten inspuiten. Allemaal leugens.

En toch blijven de Deep State, et al. ons tot op de dag van vandaag gaslighten over die dingen. Commentatoren insinueren nog steeds dat Trump een Russisch agent zou kunnen zijn. Politici – inclusief de huidige bewoner van het voormalige liefdesnestje van Bill en Monica – blijven volhouden dat Trump met Nazi’s heeft samengewerkt. Journalisten en “volksgezondheidsfunctionarissen” beweren nog steeds dat hij aanraadde om bleekwater te injecteren, ook al weten we heel goed dat hij geen van deze dingen heeft gedaan.

Dit patroon van gaslighting als communicatiestrategie werd nog duidelijker tijdens de “pandemie”, toen westerse regeringen en instellingen vanaf het begin tegen ons logen over praktisch alles – en nog steeds tegen ons liegen, ondanks de overvloed aan informatie die hun beweringen weerlegt.

Ik zag onlangs een interview met de nieuwe CEO van NPR, Katherine Maher, waarin ze verklaarde dat “Covid een nieuw virus was, wat betekent dat we er absoluut niets vanaf wisten.” Maar dat is gewoon niet waar. We wisten bijvoorbeeld vanaf het begin dat SARS-CoV-2 een ademhalingsvirus was en dat stoffen of papieren gezichtsmaskers ertegen nutteloos zouden zijn, zoals Anthony Fauci destijds zelf zowel publiekelijk als privé erkende. We wisten ook dat het moeilijk, zo niet onmogelijk, zou zijn om een effectief vaccin te ontwikkelen, omdat er nog nooit een vaccin was geweest dat werkte tegen een coronavirus.

Bovendien wisten we binnen een paar weken dat Covid niet bijzonder gevaarlijk was voor jonge mensen en dat, hoewel het dodelijk kon zijn, het vooral ouderen, zieken en zwaarlijvigen als doelwit had.

En toch logen de autoriteiten hier jarenlang over, terwijl scholen gesloten bleven en jonge, gezonde mensen meestal thuis opgesloten zaten en uit hun zaken- en gebedshuizen werden geweerd. Allemaal zonder reden. Allemaal in dienst van een leugen, of liever gezegd een litanie van leugens. En het waren overduidelijke leugens, die met de dag duidelijker werden, tenminste voor iedereen die een beetje oplette.

De gevolgen van deze schaamteloze en ronduit duivelse leugens zijn catastrofaal geweest, precies zoals velen van ons vier jaar geleden al voorspelden. Verschillende van mijn collega’s hier bij Brownstone hebben in detail over deze gevolgen geschreven, maar het volstaat om te zeggen, voor onze doeleinden, dat de samenleving volledig overhoop werd gehaald, burgerrechten werden opgegeven, academische vooruitgang ineenstortte en zelfmoorden toenamen.

Toch gaat de gaslighting op Covid onverminderd door. Je kunt de social media-accounts van westerse elites niet doornemen zonder een constante rationalisatie van hun rampzalige beslissingen te zien. Ja, leerverlies en torenhoge depressies onder jongeren zijn verschrikkelijk, maar de scholen sluiten was noodzakelijk, snap je? We wisten niet waar we mee te maken hadden. Kinderen en leraren hadden kunnen sterven.

En dan zijn er nog de “veilige en effectieve vaccins” – die, in de eerste plaats, eigenlijk nooit vaccins waren volgens enige definitie die bestond vóór september 2021. De overheid en de “volksgezondheidsautoriteiten” hebben ons daarover vanaf het begin belazerd. En natuurlijk waren ze ook nooit “97 procent effectief.” In feite waren ze helemaal niet effectief in het voorkomen dat mensen het virus opliepen of overdroegen. De injecties waren ook niet echt “veilig”. Sterker nog, gebaseerd op VAERS-rapporten waren ze verreweg de minst veilige “vaccins” die ooit op de markt zijn gebracht.

Natuurlijk wisten Pfizer en Moderna dit allemaal al voor de introductie, net als de relevante autoriteiten. Ze logen alleen maar om ons eerst aan te moedigen en vervolgens te dwingen om hun gevaarlijke, grotendeels nutteloze mRNA-injecties te nemen. En ze liegen nog steeds, door ons stelselmatig te vertellen hoe geweldig de injecties zijn, ook al kunnen we de resultaten zelf zien. Het is overduidelijk dat de meeste mensen die de injecties kregen, toch nog Covid kregen – tot zover de “effectiviteit” – terwijl veel mensen ernstige bijwerkingen kregen, waardoor de “veiligheid” teniet werd gedaan.

Dat is klassieke gaslighting. En het probleem is dat hoe meer leugenaars volhouden dat ze de waarheid vertellen, ondanks overweldigend bewijs van het tegendeel, hoe meer mensen hen uiteindelijk zullen geloven. Dit kan deels te wijten zijn aan pure vermoeidheid. Als iemand ons keer op keer iets vertelt, worden we het op een gegeven moment beu om het te horen en willen we gewoon dat ze hun mond houden en ons met rust laten. “Oké, oké! Genoeg. De injecties hebben miljoenen levens gered. Trump is een Russische nazi wetenschapsontkenner. Begrepen.”

Maar het komt, denk ik, ook door het feit dat de meeste mensen fundamenteel fatsoenlijk zijn en zich dus niet kunnen voorstellen dat iemand herhaaldelijk dingen zegt die duidelijk onwaar zijn. Daarom moet wat ze zeggen wel waar zijn, anders zouden ze het niet blijven zeggen. We kunnen ons bijna voorstellen dat die arme vrouw in de bovenstaande parabel uiteindelijk haar man begint te geloven, als hij maar luid en herhaaldelijk genoeg volhoudt dat er geen andere vrouw was. Ik bedoel, wie zal ze geloven – hem of haar liegende ogen?

Daarom voelen we ons hier bij Brownstone gedwongen om door te gaan met het vertellen van de waarheid, voor zover we die kunnen achterhalen. Ik weet dat sommigen hebben gevraagd: “Waarom blijf je aan dat dode paard trekken? Covid is voorbij. Je moet het loslaten.” Maar het is niet voorbij, niet zolang de mensen aan de macht blijven liegen en de geschiedenis blijven herschrijven.

En uiteindelijk gaat het natuurlijk niet alleen om Covid. Zonder de waarheidsverkondigers om hen tenminste enigszins in toom te houden, waar zullen ze ons dan over gaslighten? Het antwoord is alles wat ze willen – en waarschijnlijk alles.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Dr. Coleman: Dit leer je waarschijnlijk niet van de tv, YouTube of andere propagandakanalen

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: