Geen enkele mogelijkheid dat het MH17-vonnis iets anders zou kunnen zijn dan een anti-Rusland showproces: Analisten

Den Haag heeft donderdag bij verstek twee Russische onderdanen en een Oekraïner tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld voor hun vermeende rol bij het neerhalen van een Malaysia Airlines-vliegtuig in de Donbass in 2014. Moskou hekelde de uitspraak en beschuldigde het hof ervan de beginselen van onpartijdige rechtspraak te schenden omwille van politiek opportunisme, bericht Samizdat.

De langverwachte uitspraak van Den Haag van donderdag over vlucht MH17 van Malaysia Airlines was een “uitgemaakte zaak” en de enige beslissing die van het hof kon worden verwacht, gezien de gepolitiseerde aard van het proces en de geopolitieke implicaties die op het spel staan, hebben internationale juridische deskundigen, IR-analisten en politieke commentatoren aan Sputnik verteld.

“De uitspraak van vandaag was een uitgemaakte zaak gezien de manier waarop het onderzoek is gevoerd, om Russische getuigenissen uit te sluiten en zonder te eisen dat de VS de inlichtingen van satellieten zouden delen die zij kort na de gebeurtenis zeiden te bezitten,” zei Gilbert Doctorow, analist internationale betrekkingen en specialist Russische zaken.

Doctorow noemde het MH17 incident een “klassiek geval van ‘valse vlag’ operaties” door Kiev met als doel de Westerse druk tegen Moskou op te voeren, en wees erop dat in tegenstelling tot de WO3 schrik van deze week waarbij een Oekraïense luchtverdedigingsraket op Pools grondgebied viel – wat Kiev onmiddellijk aan Rusland toeschreef maar het Westen verrassend in twijfel trok – de VS en haar bondgenoten in 2014 niet ingrepen bij MH17 om de Oekraïense beweringen neer te slaan.

“Bij MH17 wezen de VS minuten na de crash met de vinger naar Rusland, maar dat was toen slechts een propagandaspelletje in de informatie-oorlogen dat tot doel had Europa mee te krijgen voor strenge sancties tegen Rusland. Maar toen de raket gisteren Polen trof, zeiden eerst de Poolse president en vervolgens Joe Biden binnen enkele uren dat er weliswaar een gedegen onderzoek nodig was, maar dat de beschikbare inlichtingen over de baan van de raket uitsloten dat deze vanuit Rusland was afgevuurd. Waarom deze heel andere ontwikkeling van de zaak? Omdat er nu een proxy-oorlog gaande is en de VS/NAVO geen escalatie tot een kernoorlog wilden door een vals vlagverhaal door te drukken,” suggereerde de waarnemer.

Politiek commentator en auteur Joe Quinn onderschreef Doctorow’s karakterisering van het vonnis als een “uitgemaakte zaak”, en suggereerde dat Den Haag “Rusland altijd schuldig zou hebben bevonden”, omdat dat “vanaf het begin de premisse van het onderzoek was”.

“Rusland mocht niet meedoen aan het onderzoek omdat Rusland bij voorbaat al schuldig werd geacht. Binnen één dag na het neerschieten van MH17 verklaarden westerse media Rusland al schuldig, waarbij een bekend Brits roddelblad op de voorpagina verklaarde: “Putin Killed My Baby!”. Vanaf dat moment was de weg vrij voor zowel de Onderzoeksraad als het Joint Investigative Team om “de feiten rond het beleid te fixeren” dat door Rusland gesteunde separatisten de schuld hadden,” benadrukte Quinn.

De commentator stelde dat “elke nuchtere analyse” van de bevindingen van het GOT zou aantonen dat het onderzoek was gericht tegen deze “door Rusland gesteunde separatisten  en bij uitbreiding [tegen] Rusland,” om hun schuld te bewijzen.

“Om tot deze conclusie te komen, moesten zij vermijden om serieus geloof te hechten aan het door de Russische regering gepresenteerde bewijsmateriaal. De uiteindelijke conclusies van het JIT zijn voornamelijk gebaseerd op naamloze “ooggetuigen” en “insiders”. De geloofwaardigheid van de verklaringen van deze mensen is niet onpartijdig onderzocht,” aldus Quinn.

Op de vraag waarom de VS nooit de moeite hebben genomen om satellietgegevens over de MH17-crash vrij te geven die de onschuld van Rusland zouden kunnen bewijzen, benadrukte de commentator dat de Amerikaanse regering “er een gevestigd belang bij heeft om alle informatie achter te houden die de stelling ‘Rusland heeft het gedaan’ zou kunnen weerleggen. Hetzelfde geldt voor de autoriteiten in Kiev en Nederland.”

Quinn is ervan overtuigd dat er “nul mogelijkheid” was dat het vonnis iets anders zou zijn dan het was, aangezien de vernietiging van MH17 een “politieke gebeurtenis” was – een “die plaatsvond in de context van de voortdurende geopolitieke rivaliteit tussen Rusland en de VS, en meer in het algemeen ‘Oost versus West’.”

Tiberio Graziani, voorzitter van Vision & Global Trends, een in Rome gevestigde denktank voor geopolitieke aangelegenheden, verwoordde soortgelijke gevoelens en zei dat “gezien de huidige omstandigheden met betrekking tot de crisis tussen het Westen en de Russische Federatie”, het vonnis van donderdag niet non-politiek had kunnen zijn. “Rusland mocht niet deelnemen aan het proces waarin het rechtstreeks werd beschuldigd, juist omdat het vanaf het begin – a priori – als schuldig werd beschouwd. Wij herinneren eraan dat de tragische gebeurtenis vanaf het begin werd gebruikt in de context van de lange hybride oorlog die het Westen heeft gevoerd sinds ten minste de eerste jaren van deze eeuw. Bovendien moet in [dit] specifieke geval ook rekening worden gehouden met de kwestie van de verzekeringsmaatschappijen die de schade moeten betalen,” aldus Graziani.

Klucht die zich voordoet als een proces

Christopher C. Black, een internationaal strafrecht- en mensenrechtenadvocaat met meer dan 20 jaar ervaring in oorlogsmisdaden en internationale betrekkingen, gaf Sputnik een diepgaand verslag van de vraagtekens rond de MH17-saga en karakteriseerde, net als zijn collega’s hierboven, het vonnis van donderdag als de “afsluiting van een farce die zich voordoet als een proces”.

Black wees erop dat Washington en zijn bondgenoten vanaf het begin de Donbass-republieken de schuld gaven van het neerschieten van het passagiersvliegtuig, hoewel er geen bewijs was dat de milities zelfs maar toegang hadden tot de geavanceerde Buk-luchtdoelraketten die bij de misdaad zouden zijn gebruikt (maar die Kiev wel had).

“Ook het ooggetuigenverslag van burgers op de grond die ten minste één Kievs Sukhoi Su-25 gevechtsvliegtuig zagen opstijgen en het burgervliegtuig zagen naderen en dat het vliegtuig onmiddellijk daarna neerstortte, werd genegeerd. Er waren ook berichten dat een Spaanse luchtverkeersleider in Kiev, bekend als Carlos, gelijktijdig met het neerschieten berichten op Twitter verstuurde, met het Twitter-adres @Spainbuca, dat hij dit op zijn radar waarnam en gesprekken van de piloot met de luchtverkeersleiding in Kiev afluisterde, waarin werd bevestigd dat de Oekraïense straaljager het vliegtuig neerschoot. Later zijn er berichten dat een Oekraïense piloot heeft toegegeven dat hij het vliegtuig heeft gevlogen dat het heeft neergeschoten. Beide mannen zijn sindsdien uit beeld verdwenen. Opmerkelijk genoeg heeft het onderzoeksorgaan deze belangrijke feiten nooit opgevolgd,” benadrukte Black.

De waarnemer merkte op dat Den Haag heeft geweigerd gevolg te geven aan door de Russische regering verstrekte informatie over het incident, en wees erop dat, aangezien het vliegtuig was neergehaald op het grondgebied van Donbass, het volgens het internationaal recht de Volksrepubliek Donetsk had moeten zijn die het onderzoek naar de vernietiging van het vliegtuig leidde, erkenning of geen erkenning.

“Maar de Republiek Donetsk werd die rol ontzegd door het regime in Kiev, dat beweerde dat het op Oekraïens grondgebied plaatsvond en dus de rol van onderzoeker op zich nam en vervolgens onder druk van de NAVO, en vooral de Amerikanen, het onderzoek delegeerde aan de NAVO, onder het mom van de Nederlandse Onderzoeksraad, met als rechtvaardiging dat de meerderheid van de passagiers Nederlanders waren,” zei Black.

“Sindsdien is wat een open, internationaal en objectief onderzoek had moeten zijn, verworden tot een burleske bedriegerij, fraude en het in de doofpot stoppen van een massamoord door de NAVO-machten. Want wie dat vliegtuig heeft neergehaald, is schuldig aan massamoord. Aangezien er overtuigend en onomstotelijk bewijs is dat het de troepen van het regime in Kiev waren die het vliegtuig hebben neergehaald, en aangezien zij dit gedaan moeten hebben met de medeplichtigheid of latere hulp van de Verenigde Staten en hun bondgenoten, zijn de regeringen van al die landen schuldig aan een misdaad tegen de mensheid, een oorlogsmisdaad. Het motief voor deze misdaad is onduidelijk. Sommigen denken dat het Kievse regime hoopte president Poetin te vermoorden, die naar verluidt in een soortgelijk vliegtuig door het gebied vloog, hoewel de Russen dit niet hebben bevestigd. De enige andere verklaring is dat het regime in Kiev al die mensen heeft vermoord om de Russische regering in diskrediet te brengen. Beide motieven zouden in het voordeel zijn van de NAVO in haar voortdurende agressie tegen Rusland. Wat mogelijke Russische of Donbass-motieven betreft, kan ik er geen bedenken”, aldus de waarnemer.

Black benadrukte dat het rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid uit 2015 over het incident eenvoudigweg elk bewijs negeerde dat wijst op de verantwoordelijkheid van Kiev voor de vernietiging van het vliegtuig, zoals de gaten in de romp van het vliegtuig die “overeenkomen met de 30mm kanongranaten gebruikt door de Kievse Sukhoi Su-25… die het vliegtuig zagen naderen”.

Black wees ook op de mysterieuze aanhouding in januari 2017 door de Nederlandse politie van een paar journalisten en de inbeslagname van hun apparatuur, camera’s, telefoons, aantekeningen en interviewmateriaal over MH17, en bestempelde dat incident als een “schaamteloze poging van de Nederlandse regering om het bewijsmateriaal dat deze journalisten hadden verzameld te onderdrukken”.

“Het is niet meer dan redelijk om te concluderen dat de NAVO-autoriteiten zich zorgen maken voor het geval deze journalisten bewijzen zouden vinden die de schuld van de NAVO aan het incident bevestigen. Immers, [zij] hadden er een artikel over geschreven en aangekondigd de informatie te willen delen met de Nederlandse regering. Maar blijkbaar is men binnen de NAVO bang dat zij te veel met te veel mensen zullen delen en daarom heeft men hen besprongen en hen en ons beroofd van de informatie die zij hadden voordat zij dat konden doen. De Nederlandse regering moet nog een juridische rechtvaardiging geven voor deze inbeslagname”, aldus de waarnemer.

De Haagse rechtbank heeft de Russische staatsburgers Igor Girkin (alias Igor Streklov) en Sergei Dubinsky en de Oekraïner Leonid Kharchenko schuldig bevonden aan het neerhalen van MH17 en hen bij verstek veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. De mannen moesten ook meer dan 16 miljoen euro schadevergoeding betalen aan de families van de 298 slachtoffers van de crash. Moskou hekelde de “gepolitiseerde” beslissing.

De Boeing 777 van Malaysia Airlines vlucht MH17 stortte op 17 juli 2014 neer in de oostelijke Volksrepubliek Donetsk, op weg van Amsterdam naar Kuala Lumpur. De route van het vliegtuig over de Donbass was goedgekeurd door de Oekraïense autoriteiten, ondanks het feit dat Kievse troepen en lokale milities in het gebied in hevige gevechten verwikkeld waren. Alle 298 mensen aan boord van het vliegtuig kwamen om het leven.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Het geheim van de verloren vluchtverkeersleider

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: